نوبت دهی

تعویض مفصل زانو چگونه انجام میشود

تعویض مفصل زانو که به آن آرتروپلاستی زانو Knee arthroplasty هم میگویند نوعی جراحی است که با استفاده از آن سطح مفصلی استخوان های ران و ساق در مفصل زانو را با یک سطح مصنوعی جایگزین میکنند.

 

هدف از جراحی تعویض مفصل زانو چیست

در مواقعی که به علت آسیب های زانو این مفصل تخریب شده است، دردهای شدیدی در آن ایجاد میشود که ممکن است فرد را حتی از فعالیت های ساده ای نظیر بالا رفتن از پله و یا راه رفتن دور کند. درد حتی ممکن است در هنگام نشستن و خوابیدن هم وجود داشته باشد.

اگر استفاده از دارو، تغییر سطح فعالیت های روزمره زندگی و استفاده از عصا هم نتواند کمکی به کاهش مشکلات بیمار بکند معمولاً آخرین اقدام تعویض مفصل زانو است. تعویض سطوح مفصلی میتواند مشکل درد زانو و تغییر شکل آنرا حل کند و بیمار را به فعالیت های روزمره برگرداند.

اولین تعویض مفصل زانو در سال ۱۹۶۸ انجام شد. بعد از آن بتدریج تکنیک های عمل جراحی بهتر شده و مفاصل مصنوعی بهتری هم ساخته شد. امروزه هر سال بیش از یک میلیون تعویض مفصل زانو در دنیا انجام میشود.

مهمترین هدف تعویض مفصل زانو از بین بردن دردی است که در زانو براثر ساییدگی و آرتروز، روماتیسم و یا تخریب سطح مفصلی ایجاد شده است.

بدست آوردن دامنه حرکتی مطلوب در مفصل زانو و اصلاح تغییر شکل های ایجاد شده در زانو از دیگر علل بکار گیری مفصل مصنوعی زانو است.

وقتی غضروف مفصلی زانو به هر علتی تخریب میشود حرکت مفصل دردناک شده و مفصل دچار خشکی و محدودیت حرکتی میشود.

در این وضعیت میتوان با تعویض سطوح مفصلی حرکات مفصل را بهتر کرده و درد را از بین برد. عمل جراحی تعویض مفصل زانو یکی از موفق ترین اعمال جراحی است. در غالب اوقات مفصل مصنوعی زانو بیش از ۲۰ سال عمر میکند.

تعویض مفصل زانو

ارتباط تعویض مفصل زانو و سن

عمل جراحی تعویض مفصل زانو بیشتر در افراد مسن و میانسال انجام میشود ولی امروزه با بکارگیری مفاصل مصنوعی بهتر و تکنیک های جراحی جدیدتر میتوان در سنین جوانی و حتی نوجوانی هم این عمل را انجام داد.

سن بیمار، وزن وی و یا جنسیت او عامل تعیین کننده در تصمیم گیری برای انجام جراحی نیست و مهمترین عامل در تصمیم گیری شدت درد بیمار و ناتوانی است که این درد برای زندگی بیمار ایجاد کرده است.

البنه باید این نکته را در نظر داشت که در افراد چاق احتمال عفونت بعد از جراحی ۳ برابر و احتمال لق شدن مفصل ۱.۵ برابر افراد معمولی است.

گرچه ممکن است اینطور به نظر برسد که انجام جراحی تعویض مفصل زانو در سنین پایین فرد را مجبور میکند تا در سنین بالاتر یک بار دیگر مفصل را جایگرین کند ولی مطالعات نشان داده است که هرچه این عمل جراحی زودتر انجام شود نتیجه آن در از بین بردن درد و خشکی مفصل بهتر خواهد بود.

 تعویض مفصل زانو

چه بیماری هایی منجر به تعویض مفصل زانو میشوند

علت اصلی انجام عمل جراحی تعویض مفصل زانو درد و خشکی این مفصل است. شایعترین بیماری هایی که موجب درد و خشکی مفصل زانو شده و بدنبال ابتلا به آنها بیمار نیاز به انجام عمل جراحی تعویض مفصل زانو پیدا میکند عبارتند از

آرتروز یا استئوآرتریت : آرتروز معمولاً در سنین بالاتر از ۵۰ سالگی بروز میکند. در این بیماری غضروف مفصل کم کم از بین میرود. در نتیجه استخوان های بدون غضروف روی یکدیگر سائیده میشوند که نتیجه آن درد و محدودیت حرکت است

آرتریت روماتوئید : در آرتریت روماتویید لایه سینوویال ( که سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانده و مسئول ترش مایع سینوویال است) رشد کرده و ملتهب میشود و مایع زیادی ترشح میکند. این التهاب بتدریج موجب آسیب و صدمه به غضروف مفصلی شده که نتیجه آن درد و محدودیت حرکتی است

مشاوره

ضربات زانو : گاهی اوقات ضربات شدید به زانو میتوانند به علت بد جوش خوردن محل شکستگی یا آسیب شدید به لیگامان های زانو موجب خراب شدن آن شوند. این ضایعات میتوانند بتدریج به غضروف مفصل صدمه زده و موجب درد و محدودیت حرکت گردند

 

برای انجام جراحی تعویض مفصل زانو پزشک جراح با برش هایی که در سطح پایینی استخوان ران و سطح بالایی استخوان تیبیا (درشت نی) میدهد باقیمانده غضروف مفصلی و مقدار کمی از استخوان را از این نواحی برمیدارد سپس قطعات فلزی را بجای آنها قرار داده و آنها را با ماده خاصی به نام سیمان استخوانی به بستر استخوان محکم میکند. سپس یک قطعه پلاستیکی از جنس پلی اتیلن محکم را در بین این دو قطعه فلزی قرار میدهد.

بدین ترتیب استخوان های ران و درشت نی میتوانند به راحتی و بدون درد بر روی هم حرکت کنند. جراح در حین تعویض مفصل زانو برش های استخوانی را به نحوی انجام میدهد که تغییر شکل و انحراف زانو هم تصحیح شود.

 

چه موقع باید تصمیم به انجام جراحی تعویض مفصل زانو گرفت

در مواردی كه مفصل زانو دچار تخریب زیادی شده باشد معمولا آخرین راه رهایی از درد ناشی از آن انجام عمل جراحی تعویض مفصل زانو است.  تصمیم گیری برای جراحی تعویض مفصل فقط به عهده پزشك ارتوپد نیست. این یك تصمیم جمعی است كه در آن خود بیمار و خانواده وی نیز باید دخالت كنند.

در شرایط زیر ممكن است تعویض مفصل زانو بتواند به بیمار كمك كند.
  • درد شدید مفصل زانو بطوریكه فعالیت های روزمره مثل راه رفتن، بالا رفتن از پله و نشستن و بلند شدن از روی صندلی را هم محدود میكند.
  • درد متوسط یا شدید زانو حتی در موقع استراحت
  • درد زانو همراه با تغییر شكل و انحراف زانو
  •  درد زانو همراه با خشكی در حركت مفصل
  • تحمل نكردن داروی مسكن و یا ایجاد عوارض با مصرف آنها
  • عدم بهبودی زانو با جراحی های دیگر

 

انتظاراتی كه میتوان از عمل جراحی تعویض مفصل زانو داشت چیست

 نكته بسیار مهم اینست كه قبل از عمل جراحی بیمار باید بداند كه این عمل چه فوایدی برای او دارد و چه مشكلاتی را نمیتواند حل كند و چه مشكلاتی را میتواند برای وی بوجود آورد.

بیش از 90 درصد افراد بعد از تعویض مفصل زانو دردشان بطور محسوسی كاهش پیدا كرده و بهتر میتوانند فعالیت های روزمره را انجام دهند. البته این عمل جراحی هیچوقت نمیتواند زانوی شما را كاملاً مثل یك زانوی سالم كند. بعد از جراحی میتوانید فعالیت هایی هایی مثل راه رفتن، شنا، دوچرخه سواری، رانندگی، بالا رفتن از پله یا سربالایی را انجام دهید.

فعالیت هایی مثل راه رفتن تند، بالا رفتن از تپه و كوه، اسكی، تنیس، بلند كردن اشیاء با وزن بیش از 25 كیلوگرم برای مفصل مصنوعی زیاد مناسب نیستند و فعالیت هایی مانند دویدن، جهیدن و ورزش های ضربه ای برای مفصل مصنوعی بسیار خطرناك هستند.

حتی اگر تمام نكات را برای یك مرقبت خوب از مفصل مصنوعی رعایت كنیم بعد از مدتی قسمت پلاستیكی مفصل كم كم سائیده میشود. مسلماً فعالیت های بدنی زیاد و یا وزن زیاد این روند را سرعت میدهد.
 

اقدامات و آمادگی قبل از تعویض مفصل زانو چیست

تعویض مفصل زانو

در اولین ویزیت، پزشک معالج ابتدا در مورد درد و محدودیت حرکت مفصل زانو و عوامل مرتبط با آن از شما اطلاعاتی کسب کرده و راجع به وضع کلی سلامتی شما مانند دیگر بیماریهای احتمالی که دارید با شما صحبت میکند.

سپس مفصل زانوی شما را معاینه میکند. مقدار حرکت و درد مفصل و تغییر شکل ظاهری اندام و قدرت اندام تحتانی از مواردی است که پزشک در هنگام معاینه به آن توجه میکند.

از روش های تصویر برداری مثل رادیوگرافی ساده برای بررسی تغییرات ایجاد شده استفاده میشود و گاهی از ام آر آی MRI ممکن است برای بررسی های بیشتر استفاده شود. آزمایشاتی مثل آزمایش خون و ادرار و نوار قلبی و عکس قفسه سینه از شما گرفته میشود.

خرابی مفصل زانو

اگر از داروی خاصی استفاده میکنید پزشک معالج شما باید از آنها اطلاع داشته باشد. ممکن است نیاز شود بعضی از این داروها قبل از جراحی قطع شوند یا مقدار آنها تغییر کند.

اگر وزن شما زیاد است باید قبل از جراحی تا حد امکان وزن خود را کاهش دهید. وزن زیاد نه تنها ریسک جراحی را افزایش میدهد بلکه احتمال آسیب مفصل مصنوعی نیز افزایش پیدا میکند.

بعد از هر عمل جراحی احتمال عفونت در محل عمل وجود دارد. به علت وسیع بودن جراحی تعویض مفصل زانو، عفونت آن بسیار خطرناک و پر عارضه است و به سادگی قابل درمان نیست. پس هر اقدامی را باید انجام داد تا احتمال این عارضه را به حداقل رساند.
 
میکروب ها برای ایجاد عفونت معمولا از راه خون به محل جراحی میرسند. این میکروب ها ممکن است حتی سالها بعد از انجام جراحی تعویض مفصل، از راه خون به محلی که مفصل مصنوعی وجود دارد رسیده و عفونت ایجاد کنند.
 

 سه راه مهم ورود میکروب ها به جریان خون، پوست و دهان و ادرار است. به هر گونه بیماری پوستی قبل از عمل باید دقت شود و در صورت وجود عفونت لازم است درمان مناسب تا ریشه کنی عفونت انجام شود. هر گونه عفونت ادراری قبل از جراحی باید کشف و درمان شود.

در کسانی که سابقه عفونت ادراری دارند یا در مردان مسن با سابقه بزرگی پروستات دقت به این مسئله اهمیت بیشتری دارد. بیماران با عفونت اخیر یا عفونت مکرر ادراری قبل از جراحی باید تحت بررسی قرار گرفته و درمان شوند. مردان مسنی که مشکلات پروستات دارند قبل از تعویض مفصل باید درمان های لازم را برای مشکل پروستات اگر لازم است انجام دهند.

میکروب ها میتوانند از راه عفونت های دندان به جریان خون راه پیدا کنند پس هر گونه بیماری دهان و دندان بخصوص اگر نیازی به جراحی لثه یا کشیدن دندان هست، باید قبل از انجام تعویض مفصل زانو با مشاوره با دندانپزشک کاملا درمان شوند.

 

در یک عمل جراحی تعویض مفصل زانو چه کارهایی در اطاق عمل انجام میشوند

تعویض مفصل زانو

لازمه عمل جراحی از بین بردن درد ناشی از جراحی است و این کار توسط متخصص بیهوشی انجام میشود. پزشک متخصص بیهوشی از یکی از دو روش معمول برای از بین بردن درد جراحی استفاده میکند.

با استفاده از داروهای تزریقی و یا تنفسی خاص، بیمار را کاملا بیهوش میکند و یا با تزریق داروی خاصی در ناحیه ستون مهره بیمار، هر دو اندام تحتانی را از کمر به پایین بیحس میکند. پزشک متخصص بیهوشی با در نظر گرفتن عوامل مختلف، بهترین روش بیحسی را برای بیمار بکار میبرد.

معده بیماری که برای انجام عمل جراحی آماده میشود باید خالی باشد چون بر اثر داروهای بیهوشی و یا لوله ای که پزشک متخصص بیهوشی برای تنفس مصنوعی در نای بیمار میگذارد ممکن است بیمار اغ زده و استفراغ کند. اگر معده حاوی مواد غذایی باشد این مواد در موقع استفراغ میتوانند به دستگاه تنفس بیمار وارد شده و موجب خفگی او شوند.

تعویض مفصل زانو

پس لازمه یک بیهوشی موفق، خالی بودن معده است. برای این منظور بیمار باید از حدود هشت ساعت قبل از جراحی از خوردن و آشامیدن اجتناب کند. حتی در مواردی هم که تصمیم به عمل جراحی با بیحسی موضعی یا منطقه ای است به علت اینکه ممکن است در حین جراحی نیاز شود تا بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار گیرد، باید اقدامات ذکر شده انجام شود.

عمل جراحی حدود یک تا دو ساعت طول میکشد. بیمار به پشت بر روی تخت مخصوص جراحی قرار گرفته و پس از شستشوی کل اندام تحتانی با محلول های ضد عفونی، پزشک جراح با شکافی که در جلوی زانو میدهد پوست و بافت های زیر پوستی را باز میکند. استخوان کشکک را به یک طرف زده و مفصل زانو را در معرض دید قرار میدهد.
 
سپس با استفاده از اره های مخصوص، چند سانتیمتر از پایین ترین قسمت استخوان ران را بریده و خارج میکند. همین کار برای بالای استخوان تیبیا (درشت نی) و گاهی اوقات سطح پشتی استخوان کشکک انجام میدهد.
 
سپس بجای قسمت های خارج شده از پایین استخوان ران و بالای استخوان درشت نی جایگزین فلزی قرار داده میشود. پس از آن بین قسمت های فلزی یک لایه پلاستیکی از جنس پی اتیلن قرار داده میشود.
 
اگر سطح پشتی استخوان کشکک خارج شده است بجای آن هم یک لایه پلی اتیلنی قرار میدهند. در پایان لایه های بافتی روی مفصل ترمیم شده و در نهایت پوشت روی زانو دوخته میشود.
 
بعد از پایان جراحی بیمار به اطاق مخصوصی در جنب اطاق عمل ( ریکاوری) منتقل میشود. در این محل بیمار به مدت یک تا دو ساعت تحت نظر دقیق متخصص بیهوشی و پرستاران مجرب قرار میگیرد تا موقعیکه وضعیت عمومی بیمار مانند سطح هوشیاری و فشار خون و وضعیت تنفس و دیگر موارد به وضع مطلوب و پایداری برسد. سپس بیمار به بخش ارتوپدی منتقل میشود.
 

عمل جراحی تعویض مفصل زانو چگونه انجام میشود

در عمل تعویض مفصل زانو قسمتی از استخوان و غضروف پایین ترین بخش استخوان ران و بالاترین بخش استخوان ساق و قسمت پشتی استخوان کشکک خارج شده و به جای آنها مفصل مصنوعی که قسمت هایی از آن فلز و قسمتی دیگر نوعی پلاستیک بسیار مقاوم است.

منیسک و بعضی لیگامان های زانو نیز خارج میشوند. اتصال بخش های فلزی مفصل مصنوعی به استخوان های باقیمانده ران و ساق و کشکک معمولا با استفاده از ماده ای به نام سیمان استخوانی انجام میشود. البته مفاصل مصنوعی زانو از نوع بدون سیمان هم وجود دارند.

برای انجام عمل جراحی تعویض مفصل زانو پزشک جراح ابتدا یک شکاف پوستی در جلو مفصل زانو ایجاد کرده و پس از کنار زدن پوست و بافت های زیر پوستی استخوان کشکک را به کنار میزند تا استخوان های ران و درشت نی مشخص شوند.

وی ابتدا با استفاده از اره های برقی مخصوص برش هایی را در انتهای پایینی استخوان ران ایجاد میکند. با این برش ها غضروف مفصلی در این ناحیه کاملا برداشته شده و انتهای پایینی استخوان ران آماده پذیرش مفصل مصنوعی میشود.

جراح سپس یک قطعه فلزی را با استفاده از سیمان استخوانی به این ناحیه برش داده شده میچسباند.

در قسمت بالایی استخوان تیبیا یا درشت نی هم همین مراحل تکرار میشود. یعنی برشی در بالای این استخوان داده شده و سپس یک قطعه فلزی با استفاده از سیمان استخوانی در بالای استخوان درشت نی چسبانده میشود.

تعویض مفصل زان

تعویض مفصل زان

در مرحله آخر یک قطعه پلاستیکی از جنس پلی اتیلن مقاوم در بین این دو قطعه فلزی قرار میگیرد.

در بعضی موارد سطح پشتی استخوان کشکک هم برش داده شده و یک قطعه پلاستیکی به آن ناحیه چسبانده میشود.

مشاهده میشود که با استفاده از عمل جراحی تعویض مفصل زانو سعی میشود تا سطوحی که بر روی هم حرکت میکنند تعویض شده و با قسمت های مصنوعی و مقاوم تعویض گردند.
 

بر خلاف مفاصل مصنوعی ران که امروزه اکثرا از نوع بدون سیمان آنها استفاده میشود اکثر مفاصل مصنوعی زانو را امروزه با سیمان به استخوان میچسبانند.

 

بعد از جراحی تعویض مفصل زانو چه اقداماتی در بیمارستان برای بیمار انجام میشود

تعویض مفصل زانو

بعد از جراحی تعویض مفصل زانو، بیمار چند روز در بیمارستان مانده و در این مدت داروهایی به وی داده میشود. در بخش، بیمار ممکن است تا مدتی حالت گیجی داشته باشد که به تدریج بهبود میابد.

اگر جراحی بیمار با بیهوشی عمومی انجام شده است، تا چند ساعت نباید چیزی برای خوردن به او داده شود. بعد از چند ساعت، میتوان پس از کسب اجازه از پرستار ابتدا چند قاشق آب به وی داد و اگر تحمل کرد و دچار ناراحتی نشد بتدریج به او مایعات بیشتری داد.

اگر بیمار با بیحسی موضعی عمل شده، تا ۲۴ ساعت نباید پشت تخت او بالا بیاید و سر بیمار باید کاملا پایین باشد وگرنه دچار سردرد شدیدی میشود که ممکن است تا چند روز ادامه یابد.

در مدتی که بیمار در بخش میماند تا وقتی که از بیمارستان مرخص میشود اقداماتی برای بیمار انجام میشود که عبارتند از:

♦ در چند روز اول بعد از عمل درد بعد از جراحی که در همه بیماران البته با شدت و ضعف متفاوت وجود دارد با مسکن های قوی و بعد از آن با مسکن های معمولی کاهش پیدا میکند. مصرف مسکن تزریقی نباید زیاد باشد چون موجب مسمومیت میشود.

♦ در چند روز بعد از عمل جراحی، به بیمار آنتی بیوتیک تزریقی داده میشود تا احتمال عفونت بعد از عمل جراحی کاهش پیدا کند.

♦ به بیمار داروهایی داده میشود تا از لخته شدن خون در پاها جلوگیری شود. لخته شدن خون در اندامهای تحتانی بسیار خطرناک بوده و ممکن است موجب آمبولی ریولی و اختلال در عملکرد قلب و ریه شود.

♦ از بیمار مجددا عکسبرداری میشود تا وضعیت مفصل مصنوعی گذاشته شده مشخص شود.

♦ در حین عمل لوله هایی در مفصل زانو گذاسته میشود تا اگر خونی در محل جراحی جمع شده از طریق آن به خارج از بدن منتقل شود. این لوله ها بعد از ۲-۱ روز از محل عمل خارج میشوند.

♦ از مشکلاتی که بعد از جراحی ممکن است بوجود آید تجمع ترشحات در ریه است. راه های هوایی ریه برای مرطوب ماندن بطور طبیعی ترشحاتی دارند. این ترشحات با عمل دم و بازدم طبیعی و سرفه جابجا میشوند.

در افراد مسن بخصوص وقتی مدتی استراحت میکنند ( مثل وقتی بیمار میشوند یا بعد از عمل جراحی) به علت کاهش فعالیت و کاهش فعالیت تنفسی ممکن است این ترشحات در راه های هوایی انباشته شده و موجب انسداد راه هوایی شوند که بدنبال آن احتمال عفونت ریه افزایش پیدا میکند.

برای مقابله با این پدیده در دوران بعد از جراحی، بیمار باید سعی کند مرتبا نفس های عمیق بکشد و عمدا سرفه کند. معمولا در چند روز بعد از جراحی یک فیزیوتراپ بیمار را عیادت کرده و با انجام مانورهایی مثل ضربات خفیف و آرام به پشت قفسه سینه سعی میکند به جابجایی ترشحات ریه کمک کند.

♦ بیمار باید بلافاصله بعد از عمل جراحی شروع به حرکت دادن مچ پا کند تا احتمال تشکیل لخته در ساق پا کم شود.

♦ اغلب بیمارانی که برای آنها جراحی تعویض مفصل زانو انجام شده است میتوانند و حتی لازم است در روز بعد از جراحی زانوی خود را خم و راست کنند و بایستند و راه بروند.

راه رفتن حتما باید با کمک یک فیزیوتراپ و با استفاده از وسایل کمکی مانند واکر باشد. فیزیوتراپیست روش استفاده درست از واکر و راه رفتن صحیح را به بیمار آموزش داده و حرکاتی را به وی یاد میدهد تا به کمک آنها حرکات مفاصل اندام تحتانی بهتر شده و قدرت عضلات افزایش یابد.

 

 آیا یک مفصل مصنوعی زانو برای همیشه درست کار خواهد کرد

 مفاصل مصنوعی زانو معمولا سال های زیادی برای بیمار کار کرده و موجب میشوند تا بیمار بتواند از یک زندگی فعال و پرتحرک لذت ببرد. با این حال مفاصل مصنوعی هم مانند هر ساختار دیگری میتواند بتدریج فرسوده شود. مهمترین مکانیسم فرسودگی این مفاصل مصنوعی لق شدن آنها در استخوان است.

در حین راه رفتن با هر باری که پا به زمین میرسد نیرویی به استخوان های زانو وارد میشود. این نیرو به محل اتصال مفصل مصنوعی و استخوان های اطرافش هم وارد میشود.

اگر مقدار این نیرو زیاد باشد به مرور زمان موجب میشود اتصال بین استخوان و سیمان و در نتیجه اتصال استخوان و مفصل مصنوعی سست شود. در این صورت مفصل مصنوعی لق شده و این لقی موجب درد و ناپایداری و مشکلات دیگر در مفصل میشود.

همچنین به مرور زمان بر اثر فشارهایی که به پلاستیک کارگذاشته شده در مفصل مصنوعی وارد میشود ذرات میکروسکوپی ریزی از آن کنده میشود.

این ذرات توسط گلبول های سفید بدن خورده میشوند تا از بدن خارج شوند ولی متاسفانه در این روند، گلبول های سفید برای مبارزه بیشتر با این ذرات از خود مواد سمی ترشح میکنند که همین مواد به مرور زمان موجب خورده شدن و جذب استخوان اطراف مفصل مصنوعی توسط بدن میشوند. جذب استخوان موجب میشود تا اتصال آن به مفصل مصنوعی هم سست شود.

 

سوالات متداول

عمر مفصل مصنوعی زانو

آیا در حال حاضر نوعی از پروتز زانو که بتوان برای مدت طولانی (۳۰سال) برای یک فرد ۳۵ ساله  استفاده نمود  وجود دارد یا خیر؟ لازم به توضیح است بیمار در اثر تصادف دچار در رفتگی زانو  و تخریب شدید مفصل شده است.

عمر بیشتر مفاصل مصنوعی زانو که امروزه از آنها استفاده میشود بیش از ۲۰-۱۵ سال است. البته عمر مفصل مصنوعی در همه افراد یکسان نیست.

منظور از عمر مفصل مصنوعی زمانی است که پس از آن بیمار با مفصل مصنوعی دچار مشکلاتی میشود که مهمترین این مشکلات درد است.

برگشت دوباره درد در مفصلی که یک بار عمل شده معمولا به علت لق شدن مفصل است. البته در مواردی ممکن است عفونت های اطراف مفصل مصنوعی و یا شکستگی در استخوان های اطراف آن موجب بروز درد شوند.

میزان بروز این عوارض احتمالی در افراد مختلف یکسان نیست. بطور مثال بعضی مفاصل مصنوعی مدت بیشتری در بدن بیمار باقی مانده و دیرتر لق میشوند.

در جوان تر ها به علت اینکه فشار بیشتری به مفصل مصنوعی خود وارد میکنند عمر این مفصل کمتر از افراد مسن است ولی قاعده کلی اینست که بتدریج و با گذشت زمان استخوان در محل اتصال به مفصل مصنوعی جذب شده و مفصل کم کم شل و لق میشود.

از طرف دیگر احتمال بروز عوارض دیگری که میتواند بر روی سرنوشت یک مفصل مصنوعی زانو تاثیر بگذارد هم هست.

بطور مثال ممکن است در استخوان های اطراف یک مفصل مصنوعی عفونت ایجاد شود و این عفونت موجب گردد تا پزشک جراح مفصل مصنوعی را زودتر از بدن بیمار خارج کند تا عفونت وی درمان شود. و یا ممکن است بر اثر ضربات وارده به اندام استخوان های اطراف مفصل دچار شکستگی شده و مفصل زودتر از موعد لق شود.

با تمام این اوصاف عمل جراحی تعویض مفصل زانو از جمله موفقیت آمیز ترین اعمال جراحی بوده و اغلب بیماران میتوانند سال های طولانی از آن استفاده کرده و یک مفصل بدون درد داشته باشند.