نوبت دهی

ساییدگی مهره های گردن و دیسک گردن چیست

 
خرابی مهره های گردن بیماری است که در آن به علت تغییراتی که در غضروف مفاصل و دیسک بین مهره ای و رباط های اطراف مهره ها بوجود میاید این ساختمان ها نمیتوانند به درستی فعالیت کنند و نتیجه آن دردناک شدن گردن و محدود شدن حرکات آن است.
 
 

مکانیسم خرابی مهره گردن چیست

خرابی مهره های گردن میتواند به علت خراب شدن هر یک از عناصر زیر ایجاد شود با این حال خرابی همه این عناصر البته با شدت و ضعف غالبا با هم وجود دارند
 
 
 

خرابی دیسک بین مهره ای

خراب شدن یا دژنرسانس degenerescence دیسک بین مهره ای بیماری است که در آن جنس ماده تشکیل دهنده دیسک تغییر میابد. دیسک چروکیده و نازک تر میشود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهد. به زبان دیگر خراب میشود.

در نتیجه این تغییرات دیسک دیگر نمیتواند بخوبی قبل شوک ناشی از ضربات وارده به ستون مهره را جذب کند و فشار بیشتری به مهره ها و مفاصل آن وارد میشود.

بعضی علت این بیماری را ضربات وارده به گردن و بعضی دیگر وارد شدن فشارهای زیاد به گردن بر اثر ضعف عضلات اطراف آن و یا کارهایی که در آن سر و گردن باید مدتها در وضعیت های ناجور قرار گیرند ذکر میکنند.

خراب شدن دیسک بین مهره ای بیشتر در دیسک بین مهره های پایین گردن یعنی دیسک بین مهره های ۵ و ۶ گردنی و یا ۶ و ۷ گردنی ایجاد میشود. این بیماری بیشتر در سنین جوانی دیده میشود و شیوع آن در زن ها بیش از مردان است.

 

آرتروز و سائیدگی مفاصل بیمه مهره ای

اتصال مهره ها به هم فقط از طریق دیسک بین آنها نیست. مهره های از طریق مفاصلی به نام فاست با مهره های بالایی و پایینی مفصل میشوند. اگر غضروف این مفاصل آسیب ببیند مفصل دچار سائیدگی و آرتروز میشود.
 
نکته بسیار مهم اینست که خرابی و دژنرسانس دیسک مهره ای فاصله بین دو مهره را کم میکند و این موجب فشار بیش از حد به مفاصل بین مهره ای شده که آنها را هم خراب میکند.
 
خرابی مفاصل بین مهره ای هم میتواند بالعکس موجب خرابی دیسک بین مهره ای شود
 
پس در غالب موارد سائیدگی مهره های گردنی هم آرتروز و سائیدگی مفاصل بین مهره ای وجود دارد و هم خرابی و دژنرسانس دیسک بین مهره ای هست.
 
 

علائم آرتروز یا ساییدگی مهره  های گردن چیست

سائیدگی مهره های گردن بیشتر در افراد میانسال و مسن دیده میشود. درد معمولا در پشت سر و گردن و بین دو کتف حس میشود.

این درد بخصوص بعد از مدتی بیحرکت بودن سر ایجاد میشود. مثلا وقتی فرد بعد از مدت طولانی کتاب خواندن یا کار با کامپیوتر یا نوشتن میخواهد سرش را به طرفین بچرخاند احساس میکند گردنش خشک شده و حرکت دادن آن مشکل و دردناک است.

فشار موضعی به پایین گردن و بین دو کتف ممکن است دردناک باشد. حرکت دادن سر و گردن شدت درد را بیشتر میکند و بیمار در حین حرکات گردن احساس خشکی میکند.

از مشخصات این بیماری ایجاد استخوان های اضافی در اطراف مهره ها است که به آنها استئوفیت میگویند.

گاهی اوقات این استئوفیت ها در مسیر ریشه های عصبی که در حال خروج از کانال نخاعی هستند ایجاد میشوند. در این صورت ممکن است علائم فشار به ریشه های عصبی بصورت درد انتشاری در اندام فوقانی، علائم حسی و یا حرکتی هم ایجاد شود

پزشک از رادیوگرافی برای کمک به تشخیص بیماری کمک میگیرد. در رادیوگرافی مهره های گردنی دیده میشود که فاصله بین مهره ها کاهش یافته است. استخوان های اضافه یا استئوفیت ها در لبه های مهره ها دیده میشوند. این تغییرات در مفاصل پشتی بین مهره ( فاست Facet) هم دیده میشود.

در رادیوگرافی معمولی به علت چروکیده شدن دیسک بین مهره ای فاصله بین مهره های گردن کاهش میابد. ام آر آی میتواند تغییرات بافتی در دیسک را نشان دهد.

آرتروز گردن

آرتروز گردن
کاهش فاصله مهره ها و ایجاد استخوان اضافه در جلوی مهره نشانه استئوآرتریت است

 

درمان ساییدگی یا آرتروز مهره های گردن

مهمترین روش هایی که برای کنترل درد این بیماران بکار میرود عبارتند از

گرم کردن : گرم کردن گردن میتواند تا حدود زیادی به کاهش درد کمک کند.

گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به مهره ها و عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

فیزیوتراپی : فیزیوتراپی میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند.

مشاوره

دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن، داروهای شل کننده عضلات مانند باکلوفن برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند.

جراحی : در صورتی که با روش های ذکر شده درد بیمار کاهش نیابد ممکن است جوش داده دو مهره ای که منشا درد هستند بتواند درد بیمار را کاهش دهد